Είναι ένας συγκεκριμένος τύπος ανατολίτικου χαλιού-υφαντού χωρίς πέλος, (ο οποίος προηγήθηκε του χαλιού με πέλος) και κατασκευάζεται κυρίως από νομάδες στην Περσία, στο Αφγανιστάν, στην Τουρκία και σε διάφορες περιοχές του Καυκάσου. Πρόκειται για υφαντά όχι ιδιαίτερα μεγάλων διαστάσεων, με απλή ύφανση, χωρίς πέλος, τα οποία έχουν χαρακτηριστικά γεωμετρικά σχέδια και πλούσιους χρωματικούς συνδυασμούς. Για την ύφανσή τους χρησιμοποιούνται φυσικά υλικά όπως το μαλλί και μερικές φορές και το μετάξι για ελαφρότερα και λεπτότερα κιλίμια. Ο χρωματισμός των νημάτων γίνεται από φυτά και μέταλλα που συμβάλλουν στις φυσικές όμορφες αποχρώσεις. Αρχικά τα κιλίμια ήταν κυρίως είδος οικιακής χρήσης και πολύ αργότερα έγιναν εμπορεύσιμα προϊόντα, ακολουθώντας την ακμή της ανατολίτικης ταπητουργίας κατά το 16ο και 17ο αιώνα. Έχουν πολλές εφαρμογές και μπορουν να χρησιμοποιηθούν στο πάτωμα, ως καλύμματα ή και για διακόσμηση σε τοίχους. Η επωνυμία Κιλίμι προέρχεται από την περσική λέξη Gelim. Τα πιο γνωστά Περσικά κιλίμια είναι τα Sumakh, Senneh, Fars και τα Qashqai. Πολλά κιλίμια υφαίνονται επίσης στα σύνορα μεταξύ Περσίας και Αφγανιστάν από τους νομάδες των Balouch με τα χαρακτηριστικά, σκούρα, γήινα χρώματα.
